سیمای پیامبر(ص)در شعر تیلیم.
حکیم تلیم خان دروصف پیامبر(ص) شعر های زیادی دارد. در منظومه‌ی سالدی سایه محمد(ص) به نعت پیامبراسلام می‌پردازد؛ و سیمای حضرت رسول(ص) را چنین معرفی می‌کند. در ازل خداوند نام پیامبر را به نور حق وقدرت قلم بر عرش اعلی نوشته است. روشنای دنیا ورشد بشر به وجود مبارک حضرت رسول(ص) بستگی دارد. خورشید کفر [1]( گدازه وشعله) کفر هستی را می‌سوزاند، خدا را شکرکه حضرت محمد(ص) مانع شد تا این اتفاق نیفتد. او به نور حق و قدرت قلم، انسان را هدایت و کفر رامنع می‌کند. حلال وحرام را ازهم جدا کرده، بتها را می‌شکند و منبر هدایت وموعظه می سازد؛ وقدم به مصلا می‌گذارد تا به معراج رود . ولی وسیله و ابزار ابراهیم برای هدایت بشر و رفتن به آسمان ساختن کعبه بود، با ساختن کعبه بشر را به سوی کمال راهنما شد. و موسی از طور وعیسی از کلیسا به آسمان رفتند. اما پیامبر اسلام(ص) با نماز و از مصلی به آسمان رفته است. کلام او در عرش رواج دارد. چرا که او نورو طلعلع تاج ملائک و فرشتگان است.
ازل حاق نوروندان قودرت قلمین، یازدی عرش موعللایه محمد.(ص) ادامه دارد
[1] - خور+شید از کلمات کهن ترکی است، یعنی گدازه و گلوله‌ی آتش. مثل خور+ اُوز =خوروز ، خروس که درفارسی به کار می‌رود، یعنی آتشین چهره.
