سفارش تبلیغ
صبا ویژن

85/10/28
2:53 عصر

هاعلیٌ بشرٌ کیفَ بشرٌ

بدست علی عابد در دسته

بسم الله الرحمن الرحیم

علی (ع)از نگاه علمای اسلام

یا علی کمال قلم ها زمانی است  که از بزرگی تو می نویسند

       هاعلیٌ بشرٌ کیفَ بشرٌ                        ربه فیهِ تجلّی و ظهرَ

 شخصیت علی (ع) ، قالب ها را در هم شکست، دوست و دشمن ، را وادار به عجز و اعتراف به سجایا و مناقب بی شمارش کرد. ولادت در خانه کعبه، استقبال ازمرگ ، گشودن در خیبر، کمک به  مستمندان، زندگی بی آلایش و مملو از بردباری و صبر، و بسیاری موارد دیگر ، دست مایه هایی بوده اند که در طول تاریخ، شعرا ، دانشمندان، و سلاطین مسلمان و غیر مسلمان ، از آنها مدد گرفته، عرض ارادتی به پیشگاه آن انسان کامل نموده اند.

ولادت علی(ع) در خانه کعبه ازنگاه علماى اسلام.

1-حاکم نیشابورى:

«اخبار در مورد این که فاطمه بنت اسد«على بن ابى طالب‏»را در خانه کعبه به دنیا آورد،در حد تواتر است.»

2-حافظ گنجى شافعى:

«امیر المؤمنین على علیه السلام در مکه و در داخل بیت الله الحرام در شب جمعه سیزدهم رجب سال سى‏ام عام الفیل،متولد شد،و جز او مولودى در بیت الله الحرام تولد نیافته است،نه پیش از او و نه پس از او.این امتیاز نشانه بزرگى مقام و موقعیت او بود که شامل حال او گشت.

3-ابن صباغ مالکى:

«على بن ابى طالب علیه السلام در شب جمعه سیزدهم رجب سال سى‏ام عام الفیل -23 سال قبل از هجرت-در مکه مشرفه در بیت الله الحرام متولد گشت.این فضیلت را خداوند به جهت جلال و بزرگى و کرامت على علیه السلام به او اختصاص داده است…

4-احمد بن عبد الرحیم دهلوى در«ازاله الخفاء»نظیر عبارت فوق را نقل کرده است.

5-علامه ابن جوزى حنفى مى‏گوید،در حدیث آمده است:

«فاطمه بنت اسد در حال طواف خانه خدا بود که درد زایمان او را فرا گرفت.در همین حال درب کعبه باز شد و فاطمه داخل کعبه گشت و در آن جا،على علیه السلام را به دنیا آورد.

6-ابن مغازلى شافعى از زبیده دختر عجلان نقل مى‏کند:

«وقتى فاطمه بنت اسد درد زایمانش شدید شد،ابو طالب بسیار ناراحت گشت.در همین حال حضرت محمد صلى الله علیه و آله و سلم سر رسید و از او پرسید:عمو جان چراناراحتى؟گفت:فاطمه در ناراحتى زایمان بسر مى‏برد.حضرت به نزد فاطمه رفت.آن گاه دست ابو طالب را گرفت و فاطمه هم به دنبال آنها،به سوى خانه خدا راه افتادند.حضرت،فاطمه را داخل کعبه برد و به او فرمود:اجلسی على اسم الله،به نام خدا بنشین،سپس او را درد شدیدى فرا گرفت و کودک زیبا و پاکیزه‏اى به دنیا آورد که مثل زیبایى او را ندیده بودم و ابو طالب اسم او را على گذاشت و پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم قنداقه على را گرفت و به منزل فاطمه برد

7-علامه سکتوارى بسنوى:

«اول کسى که در کودکى در اسلام میان اصحاب به نام‏«حیدره‏»-یعنى شیر-نامگذارى شد،سید و مولاى ما«على بن ابى طالب‏»است،زیرا موقعى که على علیه السلام در داخل کعبه به دنیا آمد،.مادرش فاطمه با تفال به خیر،او را همنام پدرش که‏«اسد»بود،نام گذاشت.»

8«ولادت على علیه السلام در مکه در داخل بیت الله الحرام بوده است و هیچ کس غیر از«على‏»در چنین مکان مقدسى به دنیا نیامده است.

9-صفى الدین حضرمى شافعى،مى‏نویسد:

«ولادت على علیه السلام در کعبه مشرفه بوده است.او نخستین و آخرین کسى است که در این مکان مقدس به دنیا آمده است.

10-عباس محمود عقاد مصرى:

«على علیه السلام در داخل کعبه به دنیا آمد و خداوند به او عنایتى فرمود که هرگز بر بتهاسجده نکرد.. ..»

11-آلوسى:«این ماجرا بسیار بجا و شایسته بود که خداى متعال اراده کرد تا پیشواى امامان در جایى به دنیا آید که قبله مؤمنان است.منزه است پروردگارى که هر چه را در جاى خود مى‏نهد،و او بهترین حاکمان است.»

در ادامه مى‏نویسد: «چنان که برخى گفته‏اند،گویا على علیه السلام نیز خواست‏به خانه کعبه که تولدش در آن افتخارى براى او بود،خدمتى کند.به همین جهت‏بود که بتهاى خانه کعبه را از فراز به زیر افکند،زیرا در پاره‏اى از روایات آمده که خانه خدا،به درگاه خداوند شکایت کرد و گفت:پروردگارا تا چه وقت در اطراف من،این بتها را پرستش مى‏کنند؟و خداى تعالى به او وعده داد که آن مکان مقدس را از بتها پاک خواهد کردعلامه امینى قدس سره در الغدیر بیش از بیست نفر از علماى اهل سنت و کتابهاى آنان را نام مى‏برد که به صراحت نوشته‏اند على بن ابى‏طالب علیه السلام در داخل کعبه مکرمه به دنیا آمده است.

 منابع

1(مستدرک حاکم نیشابورى،ج 3،ص 550، (در شرح حال حکیم بن حزام))

2(کفایة الطالب،ص 407)

3 (الفصول المهمه،ص 30)

4(الغدیر،ج 6،ص 22.)

6مناقب ابن مغازلى،ص 6،ح 3،الفصول المهمة،ص 30)

7(محاضرة الاوائل،ص 79 به نقل از:الاحقاق،ج 7،ص 490) 8-علامه محمد مبین انصارى حنفى:

8 (وسیلة النجاة،محمد مبین حنفى،ص 60، (چاپ گلشن فیض لکهنو))

9 (وسیلة المآل،حضرمى شافعى،ص 282)

10(عبقریة الامام على،ص 23)

11 (ر.ک:الغدیر،ج 6،ص 22)

 

عابد